پاور آمپلیفایر ها - قسمت سوم : پاورهای آنالوگ و دیجیتال
سلام خدمت همه دوستان گرامی و نوکران ارباب حسین (ع)
در قسمتهای قبل ، با مدارات تقویت کننده و منابع تغذیه پاورها آشنا شدیم. در این قسمت به معرفی پاورها در دو دسته دیجیتال و آنالوگ می پردازیم.
"از تفاووتهای اصلی پاورهای آنالوگ و دیجیتال ، وجود صفحه ی نمایشی کوچکی در نوع دیجیتال است"
در قسمت اول گفتیم که مدار تقویت کننده صدا که در کلاسهای مختلفی کار می کند ، سیگنالی به عنوان ورودی دریافت کرده و پس از تقویت آن را در خروجی به ما تحویل می دهد. پاورها را می توان از لحاظ تغییراتی که روی سیگنال ورودی انجام می دهند ، به دو دسته تقسیم کرد : آنالوگ و دیجیتال
- آنالوگ : سیگنال خروجی از یک میکروفون یک سیگنال آنالوگ است. یعنی دارای شکلی پیوسته با دامنه متفاووت (پستی و بلندی های مختلف) است.
نمونه یک سیگنال آنالوگ
در پاورهای آنالوگ ، سیگنال ورودی که شکلی آنالوگ دارد ، بعد از تقویت مقدماتی و بعضا گذشتن از فیلترهایی که شما تعیین می کنید (مثلا در پشت پاور) وارد قسمت کنترل سطح صدا شده و سپس به آمپلیفایر اصلی وارد می شود.
برد کنترل سطح صدا در یک پاور آنالوگ ، سیگنال بعد از کمی تقویت به آمپلیفایر اصلی منتقل می شود
- دیجیتال : اگر یک چراغ را توسط کلید آن ، روشن و خاموش کنید ، سیگنالی شبیه به مفهوم دیجیتال تولید کردید. در دیجیتال فقط ما 2 سطح یا دامنه داریم که به "صفر و یک" معروف هستند.
نمونه یک سیگنال دیجیتال
در پاورهای دیجیتال
، ابتدا سیگنال آنالوگ توسط مبدل های آنالوگ به دیجیتال ، به فرم دیجیتال
تبدیل می شود. زیرا در این صورت می توان تغییرات وسیعی روی سیگنال ایجاد
کرد و حتی از نرم افزارهای کامپیوتری هم کمک گرفت ، درست مثل صدا در
کامپیوتر قبل از زمانی که توسط مبدل به فرم آنالوگ تبدیل شود. پس از اینکه
سیگنال تبدیل به دیجیتال شد ، وارد طبقات مختلفی که طراح برای آن در نظر
گرفته می شود و تغییرات دلخواه مصرف کننده روی آن اعمال می شود. حتمی وقتی
با پاور میکسر های که چند سال از عمرشان می گذرد و در معرض گرد و غبار
بودند کار کردید ، تجربه خش خش های صدا رو داشتید. این خش خش ها به علت ولوم های
چرخان هستند که بعد از مدتی کثیف می شوند. حال اگر شما با سیگنال دیجیتال
سر و کار داشته باشید ، نیازی به ولوم های معمولی
ندارید و علاوه بر آن ،
توسط چند دکمه و یک صفحه نمایش ، می توانید تنظیمات وسیعی را اعمال کنید.
(در پاورهای دیجیتال معمولا از Encoder ها بجای ولوم استفاده می شوند و
انتهای فزیکی برای چرخش ندارند ، با یک پله چرخاندن انکودر ها ، یک پالس
تولید می شود و مدار مخصوصی از این پالس در مقاصد مختلف استفاده می کند)
عکسهای زیر ، متعلق به پاورهای سری I-Tech شرکت Crown هستند که جزو معروف ترین پاورهای دیجیتال در دنیا هستند :
برد مربوط به پنل جلوی دستگاه
نمایش مدت زمان کارکرد دستگاه که بسیار جالب است !
برد اصلی پردازش سیگنال ، مجهز به مدارات بسیار پیشرفته دیجیتالی
قسمتی از نرم افزار کنترل پاور - قسمت مربوط به تنظیمات بلندگو ، توان خروجی و...
قسمتی از نرم افزار کنترل پاور - قسمت مربوط به تنظیمات مدارات محافظ شامل
محدود کننده دما ، نشان دهنده کلیپ شدن سیگنال ، نشان دهنده خطای برق شهر و..
نتیجه گیری کلی :
در پاورهای آنالوگ ، شما نمی توانید روی تنظیمات اصلی دستگاه مانند توان خروجی ، محافظ ها ، انواع فیلتر ها و موارد این چنینی ، تغییراتی ایجاد کنید. بنابرین ، برای کارهایی که نیاز به دقت خاص و تنظیمات دقیق یا مخصوصی نیست ، استفاده از پاورهای آنالوگ می تواند درصد زیادی از بودجه شما را حفظ کند.
در عوض در پاورهایی که دارای پردازش دیجیتالی و نرم افزارهای کنترلی پیشرفته هستند ، شما می توانید تنظیمات دقیقی را اعمال کنید ولی باید توجه داشته باشید که اعمال این تنظیمات و کار با این نوع پاور ها نیازمند شناخت خوبی در زمینه علم صدا و الکترونیک است ، در غیر این صورت این پاور نیز مانند یک پاور آنالوگ برای شما خواهد بود و نمی توانید از تمام ویژگی های آن استفاده کنید.
خدانگهدار
